6 september 2017. De film van Ali en Alaa’ is een uitzending van 7 minuten van een tv-zender hier. Met een voorzet in Frans van bisschop Mirkis, en de Arabische tekst op papier meegegeven, heb ik in vijf talen een ondertiteling gemaakt. Dat gaat nu rond. De zender als auteur blijft zichtbaar, Alaa’ is een van de christen-studenten van de bisschop. Het is een prachtige uitzending van een terugkeer naar Mosul, de overwegingen zowel van Ali, zijn vriend, een moslim – alsook
de getuigenis van Alaa’ die na tweeënhalf jaar terugkomt. Zodra ze op internet geplaatst zijn en ik de links ken, worden deze doorgegeven.
Een mooi verhaal, hoe de buurman, vader van Ali, de auto van Alaa’ al die tijd behoedde, tegen ISIS en tegen het Iraakse leger. De vreugde om het weerzien wordt goed in beeld gebracht, en wat Alaa’ het meeste hoopt: dat de oude vriendschappen weer opleven, de fijne ontmoetingen met vrienden. Dat het huis er niet uitziet, nou ja, jammer dan. En waarom hij nooit Irak zal verlaten, ook Mosul niet: „Ik ben sterk geworteld en mijn wortels reiken tot alle mensen van Mosul.”
Ook in Caracosh zag ik bij de terugkerenden die blijdschap in de ogen, een diepe vreugde.
Overigens heeft Mosul nog nooit een dergelijke situatie beleefd. Het is voor het eerst dat Mosul door oorlog zo werd vernield. En meer nog, door ISIS, voordat men hen begon te verdringen, de moedwillige vernietiging van heel oud erfgoed. Juist omdat hier nooit heftig werd gevochten stond er nog zo veel. Er waren rond Mosul mooie archeologische bouwwerken en sites. ISIS beroofde dit volk en deels ook Syrië van zijn geschiedenis! YHS